Iki Cocuk Annesi Olmak

"Sen beni sevmiyorsun artik" diyor, "beni istemedin!" gozunde koca yaslarla suzme gozlum. "Hayir birtanem istemedigim sen degilsin, kardesinin ayagina basmani istemiyorum, sevmedigim sen degilsin, hareketin. " O israr ediyor icli icli aglayarak ve de merdivenlerden odasina dogru yollanarak "Hayir istemiyorsun beni."

Ayaga kalkmak istiyorum, aksam yemegine kavusmus dugme gozlum basini cevirip bana bakiyor ve gene titreyerek donup yemegine devam ediyor. Caresiz gozyaslarim suzuluyor yanaklarimdan. Cok sevmenin, cok cabalamanin yetersiz oldugu zamanlar oluyor. Ayni zamanda iki ayri yerde olamiyorum. Ilk kez capkin erkekleri anlar gibi mi oluyorum ne? Ikisinide seviyorum ama ikisini birden mutlu etmek imkansiz. Yasemin'e sarilip opucukler kondururken, goz goze geldigimde kocaman gulen ufakliga gizlice gulucukler gonderiyorum sik sik. Oteki gorse cildiracak, ben ona aidim cunku, en azindan o an.

Dugme gozlum aksam saatlerinde ve gece uykusuna gecene kadar benden baska kimseye gitmiyor, cildirisiya agliyor. Ben yemegin son hazirliklarini yaparken babasinin kucaginda gozunu kirpmadan beni izliyor. Heleki beni goremesin, saatlerce ic gecirecek kadar agliyor. Suzme gozlum ise mutsuz, annesi yapsin istiyor herseyini. Firtinali aksam yemekleri yiyoruz, kucagimda Defne, diger elimle Yasemin'e yemek yedirmeye calisirken. Uzunca zaman harcayarak pisirdigim yemekleri hap gibi yutarak yiyorum. Yemek sofrasini toplamadan kosmaya basliyorum, Defne'nin banyo zamani icin. "Biliyorum suzme gozlum senide benim yikamami istiyorsun, ama Defne'nin uyumasi gerek o daha cok kucuk, seni baba yikayacak, ben mutlaka senin odana gelecegim ama hele Defne uyusun."

Defne uyumuyor, en azindan yatakda...Kollarimda iyi. Icerden suzme gozlum bagiriyor, "Hayir ben annemi istiyorum, anne yatiracak beni!" "Annen gelemez, Defne' yi uyutuyor, anla artik!". Iste yine yanaklarim islaniyor, bende orada olmak istiyorum, deli gibi istiyorum. "Hadi uyu artik dugme gozlu, uyu.." Ic gecirip yanagini gogsume dayiyor, oyle huzurluki ben onunlayim diye. Yatagina yatiriyorum, evet uyuyacak gibi. Parmak uclarimda odadan cikip, kosarak giriyorum, suzme gozlumun odasina, yuzune kocaman bir gulucuk yayiliyor, "Annem geldi!" "Geldim tabii." "Bak simdi sana hangi masali anlaticam, sen Sincap Tasemin'in kardesinin olmasi oykusunu biliyor musun?" Icerden Defne'nin aglama sesi geliyor. Suzme gozlumun yuzu soluyor. "Annem sen cok iyi bir ablasin. Eminim bana git annecim, Defne aglamasin diyeceksin." Kocaman bir yurekle, soylemesini istedigim sozleri soyluyor. " Ama ben bekliycem gene gel, bana masal anlat!" "Tamam bebegim soz!"

Defne sakinlesir sakinlesmez geri kosuyorum, suzme gozlum yine uyuyakalmis beni beklerken. Ustunu ortup kokluyorum, ama onun haberi yok. "Bebegim diyorum icimden anlaticam sana masali, eger bir gun bekleyebilirsen. Umarim masal dinlemek istemeyecek kadar buyumus olmazsin."