Ağlayacağım (14 Ocak 2012)
Kızlara parka gitme kararımızı duyurduğumuzda kafamızda sakin bir yürüyüş vardı. Defne bisikletimi de almak istiyorum deyince itiraz ettik. Hayır bugün sadece bir yürüyüş yapacağız, bisiklet arkasından koşacak, bisiklet taşıyacak halimiz yok.
Defne ısrar etmekte uzman:
- Bisikletimi istiyorum.
- Hayır, olmaz dedik!
- Bisikletimi istiyorum.
- Bisiklet olmaz ama hadi o zaman scooter'larınızı alın.
- Hayır scooter sevmiyorum, bisikletimi istiyorum!
- Hayır bisiklete izin vermeyeceğimizi söyledik.
- O zaman ağlayacağım!
Sonra şaşkın bakışlarımız karşısında ağzını kocaman açarak böğüre böğüre ağlamaya başlar. Komiğimize giden bu tehdit karşısında, kızgın bakışlarıma rağmen, Sinan bisikletleri hazırlar ve kızlar bisiklete biner.
Sinan'in bu zaafına en güzel karşılığı analitik düşünce şekline hayran olduğumuz Yasemin, kısa süre sonra verecektir. Bir gece, bir yemekten dönerken arabada, elindeki nintendo'yu bırak, gözlerin dinlensin deyince, hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlar. Biz o günlerde çoğalan bu hıçkırıklarla ağlamaya anlam vermeye çalışıyorduk. Acaba hassas bir dönemi miydi, yoksa başka bir üzüntüsü mü vardı? Sonunda Sinan o an arabada patlar:
-Kızım nereden çıktı bu istediğin olmayınca ağlamalar? Sen akıllı bir kızsın ne istediğini söyle, neden ağlıyorsun?
-Geçen akşam bana kitap okumanı istediğimde, olmaz geç oldu dedin. Söz dinleyip yattım, Defne ağladı, ona kitap okudun. Oysa bende çok istiyordum. Sonra bisiklet için hayır dediğinizde ben ısrar etmedim, Defne ağladı ve bisiklete izin verdiniz. Beni dinlemeniz için, bende ağlamaya karar verdim artık!
Sinan'a ters ters bakıp " Bu mantıklı açıklamaya cevap verme zevkini sana bırakıyorum!", dedim.
Doğru Odana
Bu sabah kahvaltıda içimden geldi ve Yasemin için bebekken kullandığım bir sevme sözcüğünü ağzımdan kaçırdım. “Canım totoşum benim!” Başka isimler kullanmayın popo ve cinsel organlar için diyorlar ama ben kullanıyorum, kullandırıyorum, benim için daha güzel. Biz totoş ve popoş kullanıyoruz. Tuvaletlerini yaptıklarında totoşumu sil diye bağırıyorlar bana mesela, bende çok sevecen duygularla koşturuyorum görev yerime.
Sonra utandım ve “Bebekken seni öyle severdim, sanırım artık uygun değil”, dedim. Esprili bir çocuk olduğundan, suratını ekşitip, “Sofrada kullanmaman gereken bir kelime kullandın, doğru odana!” dedi. Hepimiz kahkahalara boğulduk tabii… Ben uygunsuz kelime için özür diledim.
