Lindsay Dogal Yasam Muzesi

Bugun cocuklari Walnutcreek'deki Dogal Yasam muzesine goturduk. Kaliforniya vahsi hayatini gosteren, kucuk bir kasaba muzesi. Muze ama aslinda gosterimde olan hayvanlarin cogu canli. Amerika'nin en sevdigim ozelliklerden birisi, bu tur yerlerin mutlaka cocuklara yonelik akivitelerinin de olmasi. Burada cocuklarin uzerine ozellikle egilinmis.

Daha giriste, Yasemin'in eline, uzerinde muzede gosterimde olan hayvanlarin cizgi resimleri olan, bir kagit verdiler. Yasemin'in muzede gordugu her hayvani bu resimlerin uzerine isaretlemesi bekleniyordu. Cok pratik bir yaklasimla, muze bir anda inter aktif hale gelmis cocuklar icin. Iceride bir suru cocuk, ellerinde kagitlariyla, ciddi ciddi notlarini aliyorlardi. Benim 3 yasindaki kizimin orada bulunma amaci bir anda degisti, isini cok cidddiye aldi ve muzede bulundugu surece bu kagidi isaretlemek hayatinin amaci haline geldi.

Yasadigim heryerin dogal hayat muzesine giderim ben. Bu bana o bolge icin bir aidiyet kazandiriyor, cevremde gordugum ya da gorebilecegim seylere hazirliyor. Nedense birtek Kaliforniya'da simdiye kadar gitmis degildim ki Amerika'da en uzun yasadigimiz yer. Sanirim yeterince bildigimi dusundum, yanilmisim. Ayi ve dag aslani saldirilarina zaman zaman rastliyoruz yerel haberlerde. Ureme mevisiminde cingirakli yilanlara yaklasmamak konusunda da uyariliyoruz. Sincaplar,tavsanlar ve geyikler heryerde. Rakunlari ve kokarcalari malesef cokca yollarda ezilmis halde goruyoruz. Bahcede otururken sik sik uzerimden bana degercesine ucan kartallar yuregimi hoplatiyor. Yuruyus parkurumuzda yasayan ve girisde koca bir levha ile surulere lutfen yaklasmayin, kopeginizi baglayin uyarisindan ve gece ulumalarindan cakallari da biliyoruz. Tarantula'nin ve Karadul orumceginin yasama alanlarindan birisinin burasi oldugunu bilirim cokca izledigim belgeselerden. Bunlarin yaninda, bahcemde karsilastigim ve birsok kere cussesi nedeni ile acaba bocek degil de baska bir dunya disi yaratik olabilir mi diye dusundugum boceklerin, doga bilimcileri tarafindan bilindigini ve adlarinin oldugunu bilmek beni rahatlatti. Yine simdiye kadar gormedigim canlilarin varligindan da bizi haberdar etti. Muze gezilerinin en guzel yani da bu. Konusu ne olursa olsun, hem cocuklar hem de biz yetiskinler icin ogretici bir eglence. Cocuga hayati kitaplardan ogretmek yerine, canli olarak gorebilecegi bir yere goturmek, zaten organize edilmis bilgileri aktarmanin kolayligi, kucuk beyinlerin urettigi yorumlarini dinleyerek hayata bir kere daha baska acidan bakmak ve yeniden herseye heyecanla yaklasmak, tilki gordugunde el cirpmak, cakal kurkune nihayetinde olu bir hayvandir hem kimbilir kac kisi dokumusdur demeden yanagini yaslamak... Tum bunlari yasayinca bugun, cevredeki muzelerin listesini cikarip bir programa koymaya karar verdim.

Muze kucuk ama cok verimliydi. Ustelik buyuk muzelerin kalabaligindan uzak cok samimi bir topluluk vardi. Cocuklu gezi icin bu muzenin en guzel yanlarindan birisi de, herseye dokunulabilmesi. Hemen her hayvanin kurk ornegi vardi. Baykus dahil bir dolu hayvana dokunmus gibi olduk. Alt kata cocuklar icin tahtadan buyuk hayvan puzzle'lari konmusdu, ben Defne'yi doyururken Yasemin ile babasida puzzle yaptilar. Sonra Yasemin elindeki kagidin ustundeki tum hayvanlari isaretleyemedigini farkedip tekrar yukari cikmak istedi. Biz gezimiz bitti diye dusunurken kendimizi yine baslangic noktasinda bulduk. Girisde farkettigim, zaman kaybetmemek icin soylemedigim cocuk oyun ve kesif odasini isaret ederek muzeyi tekrar turlamakdan kurtulduk.

Cocuk kesif odasi da, muzenin diger bolumleri gibi, cok yaraticiydi. Bir suru veterinerlik ve bilim seti oyuncaklari ile cocuklar gene oyuncak olan bocekleri, surungenleri ve hayvanlari inceliyorlardi. Hayvanlarla ilgili bir dolu kitabida unutmamislar, kucuk sanatkarlar icin bir koseye de cesitli bocek kaliplari ve boyama setleri koymuslardi. Kucuk akvaryumlarda tarantula, walking stick gibi ilgi cekici bocekler vardi. Hatta kucuk bir ev verandasi mizanseni yaratilmis, evin hemen disinda rastlanabilecek sekilde hayvanlar yerlestirilmis, cocuklarin bunlari bulabilmesi icin cop tenekesi doseme alti gibi yerlere saklanmislardi(muhtemelen gercekde de boyle zaten.)

Bizim icin tum aile fertlerinin memnun ayrildigi nadir gezilerden birisi oldu. Genis ve ferah oldugu icin dort aylik kizim bile mutluydu. Muzenin sunumu kisa ve ozlu oldugu icin cok dolasmakdan ve karisiklikdan hoslanmayan babamiz, aktiviteden cok hoslanan uc yasimdaki kizim ve aile fertlerinin mutlu olmasiyla mutlu olan ben, memnun ayrildik muzeden. Ben bu muzeyi bir oyun grubu aktivitesi olarak kafama yazdim. Bu arada bu muzeden bana kalan bir guzel fikirde bundan sonra gittigim muzelerin girisinde, muze brosurunu alip bir kalemle Yasemin'e tutusturmak olacak. Brosurde sergilenen nesneleri muzede bulmak, eminim ilgisini hep uyanik tutacak.