08 Eylül 2011

Legoland, Kaliforniya Tatili - Unutulmaz Bir Tablo



Muhteşem San Diego Sahilleri
Geçen seneki yaz tatilimizde, Cancun, Meksika'ya giderken, eşim bana süpriz yapıp bir netbook almıştı. Bu küçük bilgisayarı almasının nedeni ise, her yere taşıyıp blogum için anında günlük tutabilmemdi. Rüya tatilime giderken, böyle bir rüya hediye almış olmam, beni sevinçten ağlatmıştı. Büyük bir hevesle gittiğim her tatile taşırım şimdi ama hiç kapağını açabildiğim olmadı. Adı üstünde tatil, herşeyi okadar çok içime sindirmek istiyorum ki öyle dünyayla bağlantım kesik oluyor. Fakat içimde de hep bir vicdan azabı, bu alet hiç yerini bulmuyor diye. En azından benim yerime heves eden sevgili eşim için,  bu sefer sıcağı sıcağına yazıyorum dün gece döndüğüm Legoland tatilimizi! 

Halen tatil dönüşü toparlanmaları safhasındayım. Sabah ki ilk işlerimden biri, halen ıslak olan mayo ve havlularımızı yıkamaktı. Bir yandan üzerlerine yapışmış kumları silkelerken, bir yandan anılarımla kucaklaştım. Dün yola çıkmadan az evvel San Diego'ya gelipte hiç kumsalına inmemek olmaz diyerek uğradığımız, şehir plajlarından birinde edindik bu kumları. Mayo giymelerine gerek yok, biraz ayaklarımızı sokacağız sadece suya diyen eşim, yanıldığını, ilk dakikalarda  üzerlerinde kıyafetleri olduğu halde dalgaları kucaklayan kızlarımıza bakarken anladı. Ben demiştim bakışı fırlattım, ama konuşup anı bozmak istemedim. Hava bulutlu, biraz serince, hafifte rüzgarlı olunca, buz gibi okyanusun içinde sevinçle zıplayan miniklere girmeyin demek istedim ama dilim varmadı herzamanki gibi. Anın büyüsünde, dikkatlice izlemekle yetindim bir süre. Onlar kumla oynamaya geçtiklerinde, geriye geçip, hayatta en çok sevdiğim tablolardan birine şahit olmak istedim gene. Sonsuz gökyüzü, sonsuz denizle  kucaklaşırken, onların arasında bir yerlerde, hayatta en çok sevdiğim varlıklar, mutlu mutlu oynuyorlar. Yanımda da o manzarayı en çok paylaşmak istediğim insan, eşim…..Birtek o an  dahi, o tatilin tüm zorluklarına (2 gün araba kullanmak, hazırlıklar, tatil yorgunlugu..) bedeldi. Kaldı ki dahası var…..

Güzel tablom bu kuşlarında kareye girmesiyle zenginleşiyor. 



Uzun bir yol almış, halen önünde uzun bir yol olan bizlerin teselli ziyafeti.




2 yorum:

  1. İcindeki Ask nasilda her vesile ile disari tasiyor :) Ailene, dogaya ve varolusa asiksin. Bazen bana oyle geliyorki sen aska asiksin ... Herseyde sevilecek bir yan buluyorsun ne kadar annemize benziyorsun, ne guzel bir ozellik. Hayati ozel kilan insanlar var elbette ancak hayat nasil baktiginlada ilgili. Sen senden olana ve seninle olana cok deger veriyorsun...

    YanıtlaSil
  2. Cok tesekkur ederim yorumlarin icin. Cok guzel ozetlemissin burada hissettiklerimi. Evet benden ve benimle olana deger veriyorum...Mutlulugunda buyuk bir kismi buradan geliyor galiba..

    YanıtlaSil

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...