5'e 1 Kala

Defne nin doğumgününe 1 gün kaldı. Her yıl olduğu gibi bu dönemde sevinçli bir telaş içindeyiz. Aylar öncesinden başladığımız, kutlama ile ilgili konuşmalardan biriktirdiğim dilekleri, yerine getirmeye çalışıyorum. Tüm çabam, o yüzün kocaman gülümsemesi üzerine. 

Yarın okulu ile hayvanat bahçesi gezisine katılacağımız için, sınıf içi kutlamasını bugün yaptık. Sınıfa pizza, limonata, çilek ve kap keklerden oluşan bir öğlen yemeği hazırladık.  Kap kekler tıpkı onun istediği gibi çikolata severler için çikolatalı, vanilya severler icin vanilyalı, üzerleri krema kaplı ve üzerlerine rengarenk şekerlemeler serpiştirilmişti. Bu detayların hepsi bana kendisi tarafından bildirildi, eğer yazma bilseydi yazılı da verirdi. Eğer şarkıcı, dansçı, müzisyen olmazsa, kesinlikle organizatör olacak diye tahmin ediyorum. 

Sınıf arkadaşlarına dağıtacağımız parti hediyelerini, haftasonu birlikte hazırladık. Birlikte üretim hattı kurduk. İş bölümünü yaptık. 3 iş ona, 3 iş bana. Sonra arada kaç tane kaldı diye sorup durunca anne, Defne bol bol matematik de yaptı. Hediye paketçiği deyip geçmeyin, çok eğitici oluyor. 

 Hani sadece doğumgünü değil, o gün belirlendikten sonra, o zamana kadar  geçen sürede yaşanan heyecanda çok güzeldir ya. Biz Defne ile bir süredir planlar yaparak, hazırlıklar yaparak, o zamanın keyfini çıkarıyorduk. Bu sabah neşe içinde odama girip, "Hadi bakalım kalkın, Defne'ye iyiki doğdun deme zamanı!" diye girdi. Bir kucak dolusu neşe bu çocuk, beni çok güldürüyor. Daha değil anneciğim deyince suratı soldu biraz ama, "ama…" diye ekledim, 'sınıfta bir ön kutlama var merak etme!" Neşeyle boynuma sarıldı, beyaz yumuk kollarıyla "Teşekkür ederim anne!".  "Ben de teşekkür ederim boncuğum, beni kendine anne seçtiğin için! İyiki varsın, iyiki birlikte böyle güzel kutlamalar yapıyoruz!"