Taşınmak Üzerine

İnsan ne dilediğine çok dikkat etmeli. Çünkü bazen bu dileklerin gerçekleşmesi sizi mutlu etmiyor. 27 yaşına yaklaşıyordum, evimizin camında, umutsuzlukla gözlerimi bir Zeynep Kamil Hastanesi’ne, birde uzakta selvileri görünen Karaca Ahmet Mezarlığı’na çevirdim. “Bu benim hayat üçgenim.”, diye düşündüm. “Şu hastanenin, penceresi bu eve bakan bir odasında dünyaya geldim. Bu ev benim ilk evim, buradan da karşıya gideceğim sanırım, bir kere bile taşınmadım, başka bir yerde yaşamadım…”. İşte benim eşref saatime gelmiş olmalı, o lafı ettikten kısa bir sure sonra evlendim, ve ilk taşınmam evimden kilometrelerce uzak Amerika kıtası idi. Bir taşındım, pir taşındım diye düşünürken, bana yeterli olmayacağını düşünen iyilik meleğim, değneğini salladı durdu, her salladığında başka bir eve taşındım sanırım.

İşte benim taşınma gerçeklerim:

Evliliğimin ilk 2 yılında, Amerika’nın sekiz değişik eyaletinde, bazı eyaletlerin birkaç değişik şehrinde yaşadım. Hemen hepsinde ev tuttuk, eşya taşıdık.

Bazen hızlı yer değiştirmemiz gerektiğinden, kira surelerini doldurmadan çıktığımızdan, üç ayrı şehirde, üç ayrı evimiz oldu halde biz başka bir şehirde, otelde kaldık.

Amerika’nın en doğusunu, kuzeyden güneye, bir uçtan bir uca arabayla geçtiğimiz yetmedi, sonra doğudan batıya geçtik. Yolculuğun büyük kısmında arabanın arkasında her mevsim için bir bavul, bir tencere ve tabak seti vardı. Öyle zamanlar oldu ki, bir otele gece şort ve terliklerimizle girip, sabah çizme ve mantomuzu giyerek çıkmamız gerekti. Eski model Trooper’umuzla, sadece şehirleri değil, zamanları, mevsimleri aştık. Bazı sınırlardan geçerken, hem saatlerimizi, hem kıyafetlerimizi değiştirdik. Amerika’nın en ilginç yerlerindeki Mc Donald’s, Burger King’lerinde yemekler yedik. Güneşli bir günde Kansas City’den St. Louis’e seyahat ederken durakladığımız bir Mc Donald’s’ ta, hamburgerlerimizi dışarıda oturup yemeye karar verince, bir anda yuzlerce inegin otladığı bir manzarayla karşılaşmıştık. Kaliforniya’ya gelirken aşmamız gereken Rocky Mountain dağlarının tepelerinde, bir kayak merkezinde duraklayıp, Burger King’e girdiğimizde ise, şaşkınlıkla yemeğimizi yiyip, hemen önümüzde kayak yapan insanları izlemiştik. Onlarda üzerinde bir hırka, eşofman ve spor ayakkabılı bizlere şaşırmışlardır herhalde. Bu ayni zamanda bizim en pahalı Burger King yemeğimizdi.

Kansas City’de sadece 5 ay yaşadığımız halde, orada bile yanlış bir anlaşma yüzünden bir kere taşındık, ve iki ayrı evde yaşadık.

Simdi 7 yıldan fazladır Kaliforniya’da yaşıyoruz, ama bu taşınmadığımız anlamına gelmiyor. Simdi 6. evimize taşınmamız gerekiyor. Bu 6 yaşındaki kızımın doğumundan itibaren 5. adresi olacak, henüz 4 olmamış kızımın ise 4. evi!

Anlayacağınız yılın üçüncü gününde, ev sahibinden gelen bir telefonla , ev arayışına girmiş durumdayız. Bu nedenle planlarım altüst oldu, yeni yıl kararlarımı sürdürmekte zorluk çekiyorum. Vaktimin çoğunu ev aramakla geçiren ben, sonra çocuklarım adına vicdan azabı duyup, bir sürü aktivite düzenliyorum.

Dikkat ediyorum kaç yıldır ayni şey oluyor. Büyük kararlarla, planlarla, heyecanlarla yeni yıla giriyorum, daha ilk günlerde, planda olmayan aksilikler çıkıyor. Sanki hayati planlayamazsın, hayati yaşarsın demek istiyor bir güç bana. Bazı şeyler insanların elinde değil elbet, bize düşen, yeni oluşan duruma adapte olup, bir çıkar yol bulmak, sonrada kararlılıkla yürümek ve bu hayatı en güzel haliyle yaşamak.