06 Aralık 2013

Yilin Ozeti


Bloguma yazmadigim icin blog okurlarindan gelen e-postalara da bakmamisim. Sizden gelen e-postalari kacirmisim:( Iyi misiniz diye sormus bazilari, cok tesekkur ederim. Iyiyim! Iyiyiz! Biraz dertli, cokca mutlu, yogun bir yil gecirdik.

Gecen okul senesinde Defne henuz hazirlikta oldugundan 3 saat kadar okula gidiyordu. Sabah okula birakip sonra alamk icin geriye donmem bir oluyordu. 11.30 gibi cikiyordu okuldan. Sonra basliyorduk onunla aktivitelere. Gecen sene yuzme dersleri aldi, bayagi bir yuzmesini ilerletti Defne. Basarili bir okul yili tamamladi. Okulu sevmesi, sorumluluklarina sahip cikmasi bizi mutlu etti.

Yasemin benim yogun kizim. Kucuklukten beri cok aktivite yaptirdigimdan mi, yoksa onun kisiliginin beni bu yola sevketmesi mi karar veremiyorum ama bir sirket yoneticisi kadar dolu ajandasi var. Ben onun ozel yonetici sekreteri gibi birseyim. Yuzme takimindaydi gecen sene. Hergun antreman, Cumartesi sabah 6'da baslayan, Carsamba gecesi 10'da biten yarislar... Hem suyu sever, hem sporu..Cok basarili oldu, iyi dereceler aldi. Gucumuz tukendi diyemedik, kostuk pesinden  o yuzden. Kista, sogukta, gunes battiktan sonra, acik havada hep yuzdu. Kisin en soguk zamaninda birkac ay ara verdik,  teakwando denemek istedi. Kiz cocugu kendini korumayi ogrensin dedik, yazdirdik. Iki ay kadar devam etti. Yuzmeye donunce, bizim zorumuzla birakti. Okulda da oldukca aktif, hemen hemen her klube girmek istiyor. Gecen senenin okul yilligina baktigimda hemen her sayfada resmi vardi bu yuzden:)

Bende sinif anneligi yaptim gecen sene. Yasemin'in sinifina. Ne mesakkatli bir ismis. Hep yardim ederdim ama tum sorumlulugu almak zormus. Parti duzenlemekten, parti ve hediye alisverisi yapmaktan iflahim kesildi. Ne kadar sevdigim isler de olsa, zaman darliginda ekstra bir kosturmaca oldu. Halen o ogrencileri gordugumde yuzlerindeki koca gulumseme, ailelerinin sicak kucaklamasi, karsiligi olan bir is oldugunu gosteriyor gerci.

Bu sene Turkiye senemizdi, guzel bir tatil yaptik. Gezi olaylarindan cok etkilenen bizler, cocuklar uzerinde olusan Turkiye travmasini gec farkettik. Kendi halkina saldiran bir hukumeti olan Turkiye'yi anlayamadilar. Bizde zaten anlatamazdik. Sonra Turkiye'yi yeniden sevdirme cabalarina girdik. Butun guzelliklerini gostermeye gayret ettik. Sanirim biraz ikna ettik. En azindan tatile gitmeye itiraz etmeyecek kadar.

Iste butun bu kosturmacalar icinde Defne 1. sinif, Yasemin 4. sinif ogrencisi oldu. Defne'nin'de okul saatleri Yasemin'inkine yaklasti, bana da bir parca zaman kaldi. Tabii okulda gonullu olmamissam bir ise. Ne yapayim, seviyorum cocuklarimin hayatlarinin icerisinde olmayi. Birsey anlatirlarken bana tam olarak ne dediklerini anlamayi. Tum sinif arkadaslarini tek tek isimleriyle tanimayi ki burada kolay degil. Her sene yeni bir sinif kuruluyor ve cok buyuk bir okul oldugundan bir onceki seneden sadece birkac cocuk ayni sinifta olabiliyor.

Iste kabataslak gecen bir yilin ozeti. Umarim sizlerde iyisinizdir. Herkes icin keyifli bir yil sonu olmasini dilerim.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...