Üzgünüm hiç yazamıyorum. Bu taşınma işi ve halen içinde bulunduğum yerleşme işleri, benim ilham perilerimi kaçırmış olmalı..Hayatın içinde başka problemlerde var tabii..Her ne kadar onlar hiç yokmuş gibi yapıp, hayatın güzelliklerini yaşamaya gayret etsem de, birkaçı üst üste gelince bazen yenilir gibi oluyorsun. Yani taşınma işi hastalığa karşı direncimi düşürür gibi, hayatın diğer zorluklarına karşı direncimi düşürdü, biraz altlarında kaldım.
Hayat böyle bir şey işte. Her şey çok hesaplı bile olsa, hayatin dengesi bir taşın oynamasıyla değişiveriyor. O taş ve o taşa dayanan taşlar düşüyor düşüyor, sende o taşlarla birlikte düşüyorsun, sarsılıyorsun. Sağa sola savruluyorsun, ta ki tekrar bir dengeye kavuşana kadar. Ama doğanın kanunu elbet, o taşlar yerlerini bulacak, dengeler kurulacak, ve yaşam devam edecek…
NOT: Bu arada çok güzel bir şey yaptım kendim için, yıllardır istediğim fotoğrafçılık kursuna yazıldım. Böylece umuyorum buraya daha güzel fotoğraflar koyabilirim. Kızlarıma, neden böyle bir ders alıyorsun diye sorduklarında, sizin resimlerinizi daha iyi çekebilmek için dedim:) Bu sabah, sabah çekimi için dışarıdaydık, gece de gece çekimi yapmak üzere buluştuk. Öyle eğlendim ki, ruhuma iyi gelmiş olmalı, tekrar yazacak keyfe kavuştum. Heyecan veren hobileri olmalı insanin, yaşıyorum bende dedirten…Benden hatırlatması..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder