Annenin Annesi

Annenin annesi buradaydı uzun bir suredir. Annesinin etrafında olmasının, insan üzerinde garip bir etkisi var. Kaç yaşında olursanız olun birden tekrar birinin çocuğu oluveriyorsunuz. Üzerinizdeki sorumluluklar birden hafifliyor, el değiştiriyor gibi. Annem buradayken benim hissettiklerim bu şekildeydi. Kim mutfağın sahibiyse evin de sahibi o oluyor galiba. Annem mutfakta yemek pişirirken, ben masada oturup kızlarıma aktivite yaptırırken, kendimi gene üniversite yıllarında buluveriyordum. Kızlarım benim değilmiş de kardeşimmiş gibi… Annem evdeyken ben en çok bir abla kadar sorumluluk alabilirdim, fazlasını değil.

Ne kadar hafifledim, ne kadar rahatladım, ne kadar kendime döndüm anlatamam. İşin güzel yanı küçükler bütün değişikliklere çok çabuk adapte olabiliyorlar. Onlarda çaresiz, yeni beni pekala kabullendiler. “Siz babayla yalnız mı çıkıyorsunuz yemeğe, bizde geliyor muyuz?” diye doğallıkla soruyorlardı mesela.

Babayla dansa gittiğinizde bizde gelebilir miyiz? O zaman evde bize dans eder misiniz?

Sizin babayla bugün okulunuz yok mu? Sen zaten annelerin en iyisisin(herkesin annesi gibi), neden annelik dersleri alıyorsun?

Babayla tenis oynarken sizi seyredebilir miyiz?

Anne biliyorsun bende kitapları çok seviyorum, kitap kulübüne benim gelemeyeceğime emin misin?

Anne bu kırmızı ayakkabılarını saklar misin, büyüyünce bende giymek istiyorum.

İşte böyle kendime de vakit ayırınca yazmaya devam edemedim. Bir şey yapmamaktan değil, çok şey yapmaktan…