Kışın gri rengine, soğuk havasına ve uzun gecelerine renk getirecek ne varsa yapmaya hazırım. Allah’tan burada Noel ve sonrasında yeni yıl hazırlıkları, kışın ilk ayını kurtarıyor.
Evimizi kış için dekore etmek, bizim için en eğlenceli aktivitelerden biri. İşe, Yasemin’in beklemeye dayanamadığı, Noel ağacımızı çıkararak başlıyoruz. Biz Noel’i kutlamadığımız için, birde ince telleri çocukların bir yerlerine batabileceği icin, ağacı edinme konusunda epeyce direndim. Fakat bu işin buradaki pazarlaması çok büyük. Çocuklarımızı burada büyütüp, eğlencesi bu kadar büyük adetlerinden mahrum bırakmak, doğru gelmiyor bana. Bu nedenle babamızın tüm itirazlarına rağmen, gecen sene Noel’den az önce, herkes ağacını çoktan süslemiş, Noel’e hazır iken, artık indirime girmiş yapma Noel ağaçlarının önünden geçerken, Yasemin dizlerinin önüne çöküp avaz avaz benimde Noel ağacı hakkim, ben de Noel ağacımı süslemek istiyorum, ben de Noel babadan hediye almak istiyorum diye bağırıp, herkesi bize baktırdığında, aniden kararımı verip, orta boylu bir Noel ağacını, arabama atıverdim. Allah’tan imdadıma, yapılmış bir tarihi araştırma sonucu, Noel ağacı fikrinin çok eski Türk adetlerine dayandığına dair bir yazı geçti de, babamızı da zorlanmadan ikna edebildik.
Bu zor şartlarda edindiğimiz ağacımızı süslemek biz evin kızlarının heyecanlı bir eğlencesi. Babamız ağacı kurup da, ben dekor malzemelerini çıkardığımda, ağacı istediğimiz hale getirmek 1 saatten az sürdü.
Bu neşeli aktivitenin hemen bitmemesi için, sonraki gecelerde Yasemin’in bazı ağaç aksesuarlarını, parlak çıkartmalarla süslemesini istiyorum. Gecen yıl, tahta çubukları kar tanesi seklinde yapıştırarak, simlerle boyatmıştım. Bir Hintli arkadaşımsa kendi aile adetini yaratmış ve evlerinde Dünya ağacı yapıyorlarmış. Ağacın üzerine, dünyanın çeşitli ırklarına ait çocuk figürleri yapıp asıyorlarmış.
Yasemin’e biz Noel kutlamıyoruz sadece yeni yıl kutluyoruz dedim ama, o Noel Babaya mektup yazıp, acaba yaramaz listesinde miyimdir, ya bana hediye gelmezse diye, öyle çok heyecan yaptı ki, arkadaşlarına anlatacak bir şeyi olmazsa çok üzülür korkusuyla, Noel çoraplarına istediği oyuncak mücevherleri yerleştirdim. Sabah kalktığında yaşadığı rahatlama ve mutluluk, paha biçilmezdi.
Ben de Sinan gibi bu noel ağacı fikrine direnenlerdenim. Biz de geçen yıl babamız askerdeyken babamızdan ayrı ilk yılbaşı kutlamamızı yapacağımız gece yani 31 aralık gecesi çılgın bir yağmurda iç çamaşırlarıma kadar ıslanmayı göze alarak kucağımda sizinki kadar bir yılbaşı (hala noel demiyoruz ama) ağacı ile eve geldiğimde Ozan'ın yüzündeki mutluluk ve heyecanı görüp iyi birşey yaptın Emre demiştim kendi kendime. Bu yıl biz de sizin gibi yılbaşı ağacımızı köşesinden çıkarıp süsledik, ışıklandırdık. Ozan bu yıl daha da mutluydu, ben de öyle çünkü bu yıl ailemiz yılbaşını birlikte karşıladı ve kutladı. Çocuklara inanç ve değerlerimizi anlatmalıyız tabii ama onları ufak heyecan ve işin eğlencesinden de mahrum bırakmamalıyız diye düşünüyorum. Öpüyorum sizleri, en çok da minik yeni yıl cücelerini :)
YanıtlaSil