29 Ekim 2012

Rengarenk Bir Haftasonu



Hani birkaç ayın çarşambası biraraya geldi derler ya, o hesap birkaç kutlamayı üst üste yaptık. İşte size rengarenk bir haftasonundan kesitler…

CUMA

 Sınıf annesi olarak yapacağım ilk Cadılar Bayramı partisi hazırlıklarına kendimi kaptırmış, hummalı bir şekilde koştururken Defne' nin sınıfından bir arkadaşının annesi Kurban Bayramı'nı hatırlattı bana. İçimde bir suçluluk duygusu, önce annemleri aradım, sonrada çocukların bayram havasini yaşaması için bir bayram yemeği verdim. Arkadaşlarımızın güzel katkılarıyla, bol el öpmeli, bayram harçlıklı, bayram hediyeli, güzel bir bayramlaşma yaşadık, yaşattık çocuklarımıza.




CUMARTESİ

Bayram yemeği sonrası neredeyse sabaha kadar evi toplayıp, bulaşık yıkayınca, artık ertesi gün hep yatarım diye düşünüyordum ki en sevdiğimiz Cadılar Bayramı aktivitelerinden birinin ogün olduğunu farkettim. Henüz toparlanamadan yine yollarda bulduk kendimizi. Ödülümüz harika bir sonbahar günü oldu. 




PAZAR

Malum burada tatil olmayınca Cumhuriyet Bayramı'nı birgün erken kutladık. Pazar günü düzenlenen Cumhuriyet Bayramı pikniğine katıldık. Türkiye de yasaklasınlar, biz burada Amerika da kutlayıp, kutlatıyoruz. Ne Mutlu Türküm Diyene! Cumhuriyeti' miz çok yaşasın!





Eh hergün bir kutlamaya uyanan çocuklarımız, bu sabah heyecanla sordular, "Bugün neyi kutluyoruz?".  

11 Ekim 2012

Birkaç Aylık Ömrünüz Olduğunu Bilseniz Ne Yaparak Geçirirdiniz Son Günlerinizi?



Kendimi çok öncelik listesine koyabilen bir insan değilim. Sevdiklerim için hemen vazgeçerim yapmak istediklerimden, ihtiyaçlarımdan. 

Bu sene Yasemin'in programı çok yüklü. Haftanın 6 günü yüzüyor. Okulda bazı özel programlara hak kazandı, ekstra faaliyetlere katılıyor. Piyano ve müzik dersleri alıyor. Onunkilerin üzerine Defne' nin faaliyetleri ve ev işleri eklenince, hiçbir anı ziyan etmemem, son derece verimli yaşamam gerekiyor. Her 1 en fazla 2 saatte bir, bir yerde olmam gerekiyor. Yarım saatlik piyano dersinin 20 dakikasında Defne'yi de sürükleyerek alışveriş yapıyorum. Yase yüzerken, Defne'ye ödev yaptırıyorum. Yemek yaparken Yase'ye ödev yaptırıyorum. Aralardaki 1 saatlik eve dönüşlerimde kafamda yapılacaklar listesi oluyor. Yemeğin ön hazırlığı yapılıyor, ya da buzdolabının bir rafı temizleniyor, bir sepet çamaşır katlanıyor, ya da sınıf annesi görevlerine oturuluyor….bu ve bunun benzeri bir sürü görev tamamlanıyor. Haftanın en az 5 günü, her akşam için yeni bir yemek pişiriliyor. Arada alarmlar çalıyor. İş neredeyse bırakılıyor, hemen üst değişitirilip biri bir yere götürülüyor, alınıyor, getiriliyor…Bu kadar kronometre eşliğinde yaşayınca sık sık da bunalıma giriliyor….Giriyorum..Kendim için gene hiçbir şey yapmadım, çok mutsuzum diyorum, kendime üzülüyorum…

Geçen gün televizyonda bir sanatçıya sorarlarken düşündüm. Şimdi birkaç aylık ömrüm olduğunu öğrensem ne yaparım? Yapmak istediğim harika tatili mi yaparım? Kendimi bakıma alıp, masajlara mı koşarım? Evlenince bıraktığım kariyerime mi dönerim?Ne yaparım? Ailemle,sevdiklerimle, sevgilimle bol bol vakit geçiririm, söyleyemediğim herşeyi söylerim. Ama en çok, en çok çocuklarımla vakit geçiririm. Şimdi ne yapıyorsam aynısını yaparım yani. Dahası onları yanlarında olamayacağım zamanlara nasıl hazırlayabilirim diye düşünürüm. Kendimden bol hatıra bırakırım. Beni unutmasınlar diye değil, ihtiyaçları olduğunda beni hissedebilsinler diye. Onlara öğretmek istediğim ne varsa kalan ömrüme sıkıştırırım. 

Bunları düşününce derin bir nefes aldım. Kaç kişiye nasip olur azıcık ömrü kaldığında yapmak istediği şeyleri, şimdi yapabilmek? Aslında çok mutluyum.

Ya siz, siz ne yapardınız?

03 Ekim 2012

Defne Okullu Oldu



Yasemin bebekken okula başlayacağı günleri düşler burnumu titretir, gözlerimi doldururdum. Şimdi Defne okula başladı inanabiliyor musunuz? Hızlı bir yazdı. Okullar açılmadan hemen önce kuzenlerimiz geldi. Sonrasında arkadaş kaynaklı bir iki üzüntü yaşadık derken idrak edemedik Defne'nin ilk okul günlerini. Yasemin'in ilk okul gününün heyecanı, gözyaşları yoktu, robot gibi görevlerimizi yaptık. Allah'tan tecrübeliyiz artık, kolayca yerine getirdik ilk hafta ödevlerimizi. 

Bizim için bu başlangıcın en mutlu eden tarafı, okuldan ayrılmış olan Yasemin'in hazırlık öğretmeninin, bu sene geri dönmesi ve bununla kalmayıp Defne'nin öğretmeni olması idi. O kadar sevindim ki yerimde duramayıp mahallede koca bir tur attım. Mucize olmuş gibi geldi bana. Çünkü çocukları çok güzel okula hazırlayan, efsane bir öğretmendi benim için. Asla sesini yükseltmeyen, aksine çocuklara kızdıkça daha fısıldar konuşan bir öğretmendir. Onları iyilikle yola getirir, çocuklar içinde çok güzel bir örnek olduğuna inanıyorum. 

Yasemin hep sayıklardı öğretmenini şimdi bol bol görüyor. Defne'nin 2,5 yaşlarındaki bebek halini biliyor öğretmeni. 

Okulun ilk günü, okul sonrası hep yemeğe götürürüm Yasemin'i ya, bu sefer Defne'de aramızdaydı. Farklı bir kategoriye girdiğini artık görüyor. O kategoride üstüne düşeni yapmak için elinden geleni yapıyor. 

Defne şimdi hazırlık sınıfında. Yasemin'in gittiği okul içinde ayrı bir bölümleri var. Sabah erkenden üçümüz yola koyuluyoruz. Önce Defne'yi bırakıyorum. Defne sınıfına girince, bu defa Yasemin'in sırasına yürüyoruz. Bu sene birde Yasemin'in sınıfına başka bir anne ile birlikte sınıf anneliği yapıyorum. Böylece Yasemin'in bir dileğini de yerine getirmiş oluyorum. Defne'nin okulu 3 saat sonra sona eriyor. Yani ben 11.30 gibi onu alıyorum okuldan. Birlikte başbaşa öğlen yemekleri yiyoruz. Geçen sene Yasemin'le yaşadığımız baş başalığı bu sene onunla yaşıyorum ve bundan dolayı da çok mutluyum. Nihayet ona da özel özel zamanlar ayırabiliyorum. Oda bir süreliğine evde tek çocuk olmanın mutluluğunu yaşıyor, haklarını kimse müdahil olmadan sonuna kadar kullanıyor. İstediği oyunu kuruyor, istediği oyuncakla oynuyor. Çok yakında oyun buluşmalarıda başlayacak. Bir vicdani rahatsızliğım daha böylelikle son bulacak. Yasemin'e her yaşında bol bol oyun buluşmaları düzenlemişken Defne'ninkiler bir şekilde hep çok kısıtıi oldu. Şimdi sadece Defne'nin oyun arkadaşları olabilir. Özgürce oynayabilir yaşıtlarıyla. Yarın ilkini bir parkta yapıyoruz. Önümüzdeki hafta şimdiden çok yakınlaştığı bir arkadaşına davetliyiz. 

Okul açıldığından bu yana  okulun ilk günleri yoğunluğu bitmedi. Halen değişik programlar için değişik toplantılar tertipleniyor. Bu nedenle henüz Defne ile başbaşa aktivitelerde yapamadık, ama onlara da zaman ayıracağız. Şimdilik Yasemin'i piyanoda, hergün katıldığı yüzme takımı antremanlarında beklerken, kitaplar okuyup, aktivite kitaplarını yapıyoruz.

Şimdilik iyi gidiyor anlayacağınız Defne ile başlayan yeni yolculuğumuz. Bakalım nasıl maceralar bekliyor bizi bu yolculukta?

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...