Gorev Tanimlarim

(Bilgisayarim arizalandigindan bir suredir netbook ile idare ediyorum. Bunda ofis programlarim olmadigindan yazdiklarimi Turkce karakterlere ceviremiyorum, bu nedenle malesef bu yazim Ingilizce karakterlerle.)

Bazen kendimi yonetici asistani ve soforu gibi hissediyorum. Iki tane zorlu patronum var benim. Her sabah kiyafetlerini secip hazirliyor, sonra giyinmelerine yardimci oluyorum. Kahvaltilarini hazirlayip, onlar yerken oglen yemeginde ne istediklerini ogreniyorum, hazirliklari tamamliyorum. Yasemin Hanim kahvaltida soruyor, "Onumuzdeki ay katilacagim gezinin evraklari tamamlandi mi?". " Evet dosyaniza koydum, bugun teslim edebilirsiniz!". " Ya onumuzdeki hafta katilmak istedigim dondurmali sosyal piknik?". " Katilim isteginizi doldurdum, bugun sizi almadan once ofise teslim edecegim.". " Guzel", diyor. "Sakin gec kalma, ben cikmadan senin buraya gelmeni istiyorum.". "Merak etmeyin elimden geleni yaparim!", diye soz veriyorum. Zaten cikista dans dersiniz var, vakit kaybetmeden yola cikmaliyiz.

Hazirliklar bitince kapilari aciyorum, arabaya bindiklerinde ozenle kapatip, sofor koltuguna geciyorum. Once Yasemin Hanim'i birakiyorum. Bu arada Defne Hanim soruyor." Okulda verecegim parti icin dondurmalar hazir mi?". "Henuz hazirlayamadim. Dunku bahar shovunuzdan sonra restoranta gitmek istediginizden, alisverisi yetistiremedim, bugune kaldi.Sizi biraktiktan sonra alisverisi yapip, size getirecegim.". "Ya bugun sinifta okunmasini istedigim kitabim ve arkadaslarimla paylasacagim oyuncak?". "Onlarida dondurmalarla birlikte getirecegim..."Defne Hanimi birakirken haftanin yildizi olmasi serefiyle verdigi parti icin, ogretmelerinin ozel isteklerini soruyorum. Onlarin siparislerini de aldiktan sonra, eve kosuyorum. Patronlarima soylemeyin, onlar beni calisiyor saniyor ama araya bir masaj seansi sikistirdim. Bu nedenle acele dusumu alip, Defne hanimin evden isteklerini toparlayip, yola dusuyorum. Kisa ama dinlendirici bir masaj arasidan sonra, telasla alisverise kosuyorum. Defne hanimin alisverislerini bitirip, tam oglen yemegi saatine dondurmalari yetistiriyorum. Defne Hanim gozleriyle beni onayliyor. Herseyin eksiksiz olmasindan mutlu ayriliyorum. Sirada Defne Hanim'in cuma gunku paskalya piknigi icin hazir etmem gereken yumurtalarin alisverisi var....Onu bitirip Yasemin Hanimi okulundan almaliyim.

 Dans dersi sonrasi Defne Hanimi aliyoruz. Herkesi arabayi bindirip eve dogru yol alirken derin bir nefes aliyorum. Cunku birazdan yonetici asistanligi mesaim bitecek, yeni bir gorev alacagim. Ascilik ve garsonluk...

Yazamıyorum

Üzgünüm hiç yazamıyorum. Bu taşınma işi ve halen içinde bulunduğum yerleşme işleri, benim ilham perilerimi kaçırmış olmalı..Hayatın içinde başka problemlerde var tabii..Her ne kadar onlar hiç yokmuş gibi yapıp, hayatın güzelliklerini yaşamaya gayret etsem de, birkaçı üst üste gelince bazen yenilir gibi oluyorsun. Yani taşınma işi hastalığa karşı direncimi düşürür gibi, hayatın diğer zorluklarına karşı direncimi düşürdü, biraz altlarında kaldım.

Hayat böyle bir şey işte. Her şey çok hesaplı bile olsa, hayatin dengesi bir taşın oynamasıyla değişiveriyor. O taş ve o taşa dayanan taşlar düşüyor düşüyor, sende o taşlarla birlikte düşüyorsun, sarsılıyorsun. Sağa sola savruluyorsun, ta ki tekrar bir dengeye kavuşana kadar. Ama doğanın kanunu elbet, o taşlar yerlerini bulacak, dengeler kurulacak, ve yaşam devam edecek…

NOT: Bu arada çok güzel bir şey yaptım kendim için, yıllardır istediğim fotoğrafçılık kursuna yazıldım. Böylece umuyorum buraya daha güzel fotoğraflar koyabilirim. Kızlarıma, neden böyle bir ders alıyorsun diye sorduklarında, sizin resimlerinizi daha iyi çekebilmek için dedim:) Bu sabah, sabah çekimi için dışarıdaydık, gece de gece çekimi yapmak üzere buluştuk. Öyle eğlendim ki, ruhuma iyi gelmiş olmalı, tekrar yazacak keyfe kavuştum. Heyecan veren hobileri olmalı insanin, yaşıyorum bende dedirten…Benden hatırlatması..